St.-Martinusparochie Olen versterking team : Anneleen Adriaensens nieuwe gebedsleidster

Tot 4 oktober – de feestdag van Franciscus van Assisi – vraagt de Kerk bijzondere aandacht voor de schepping. In de Sint-Martinusparochie in Olen werd deze Scheppingsperiode zondag op een zinvolle manier ingezet. Tegelijk waren de aanwezigen getuige van de eerste praktische opdracht van Anneleen Adriaensens, die een dubbele opleiding volgt tot gebedsleidster.

Groen                                      

Al van in het portaal van de stemmige Sint-Martinuskerk is het duidelijk: de zorg om de aarde is het thema. Er hangt een reuzegrote foto van onze planeet, die gekoesterd wordt door twee handen. Het mandje waarin de kerkgangers wekelijks een tekstblaadje vinden, is omgeven door groen.

Binnen in de kerk hangt tegen de balustrade van het hoogzaal nog een reuzegrote foto van de aarde. Ze rust hier in de hand van een volwassene, die haar bij manier van spreken doorgeeft aan een kinderhand. Vooraan in de kerk: grote, groene planten, een opvallend bord en foto’s van paus Franciscus en van Greta Thunberg.

Kaars

Links vooraan in de kerk staat een grote solidariteitskaars, met daarop drie landenvlaggen: van België, Oekraïne en Somaliland. Deze vlaggen hangen buiten aan de kerk ook halfstok te wapperen aan vlaggenmasten.

Diaken Cis Marinus: “We ontsteken deze solidariteitskaars bij het begin van elke viering en elke activiteit in onze kerk. Ze herinnert ons aan de uitspraak: ‘Als de Kerk niet dient, dient zij tot niets.’ Ze roept ons op tot solidariteit met mensen in ons eigen land die het moeilijk hebben, met de slachtoffers van de droogte in Afrika en elders, met de slachtoffers van de oorlog in Oekraïne en van het geweld op zoveel andere plaatsen. Sinds zondag staat er ook een afbeelding van onze aarde bij, als een oproep om zorgvuldig om te springen met onze planeet.”

Viering

Er waren zondagvoormiddag behoorlijk wat mensen opgedaagd – ook een aantal kinderen – voor deze startviering van de Scheppingsperiode. Ze namen bewust deel door samen stilte te bewaren, te bidden en te zingen. Bijzonder mooi was hoe overtuigd het ‘Shalom’ gezongen werd en hoe de kerkgangers nadien elkaar de vrede toewensten met ‘een zacht vuistje’, zoals voorganger Cis Marinus voorstelde.

Die vertelde tijdens de homilie onder andere hoe christenen geroepen zijn om te zaaien: vrede, vreugde, veerkracht, vertrouwen, vriendschap, verbondenheid. Aan het eind van de viering kreeg iedere aanwezige een kaartje mee naar huis met deze boodschap op. Een bijzonder kaartje, want als je ’t plant, komen er bloemen uit tevoorschijn.

Opleiding

Lector in deze viering was Anneleen Adriaensens. 'Deze ondernemende dame was gedurende 21 jaar vormselcatechist in de parochie en is nu lid geworden van het parochieteam', zegt Cis Marinus. 'Momenteel volgt zij een dubbele opleiding in ons bisdom: gebedsleidster in woord- en communiediensten en gebedsleidster in uitvaartdiensten.'

Als leerkracht godsdienst komt zij in aanmerking voor een verkort opleidingstraject. Anneleen Adriaensens: “Dat bestaat enerzijds uit een digitale cursus, gecombineerd met intervisiegesprekken, onder leiding van een verantwoordelijke van het bisdom, in het Theologisch en Pastoraal Centrum in Antwerpen. Elk onderdeel bestaat uit videofragmenten en bijhorende tekstbronnen. Als je die hebt doorgenomen, volgt een opdracht.”

Praktijk

Anneleen: “Daarnaast zijn er de praktische opdrachten, zoals bijvoorbeeld: mee op rouwgesprek gaan, een woord- en communiedienst opstellen,... Als afsluiter moet ik een woord- en communiedienst en een uitvaartdienst alleen leiden.

Deze viering wordt opgenomen op beeld en besproken met mijn feedbackteam. In dit team zitten twee mensen uit onze parochie, één uit onze Pastorale Eenheid Heilige Thomas én de verantwoordelijke vanuit het bisdom.

Drie

De Sint-Martinusparochie is binnenkort dus drie voorgangers rijk: gebedsleidsters Anneleen Adriaensens en Marleen Gebruers en diaken Cis Marinus. Deze laatste lacht: “In mijn kindertijd hoorde ik mijn grootvader, die koster was in Herenthout, wel eens spreken over ‘een mis met drie heren’. Dat waren dan drie priesters aan het altaar. Binnenkort kunnen we dat in onze kerk op een feestdag wel eens doen: een woord- en communiedienst met drie: maar dan twee dames en één heer.”